agşamara

[agşama:ra]

Günüň ýaşan wagty, agşam düşen wagty.

∙ Penjiräň öňünde oturyp bir gün, üç gyz agşamara edýärdi gürrüň. (A. S. Puşkin, Ertekiler)

∙ Ol işi bolmasa-da, agşamaralar ýuwaş sykylyk atyp, eýläk-beýläk geçmäni çykardy. (B. Gulow, Hekaýalar)

∙ Agşamara sygyrlar sürüden gelýärler.